نقشه یابی ژن های کنترل کننده کارایی مصرف آب در گندم نان

در نواحی با بارندگی کم و به طور کلی در شرایطی که با کمبود آب مواجه هستیم کارایی مصرف آب صفت بسیار ارزشمندی است. بررسی کارایی مصرف آب در مزرعه بسیار مشکل است. بنابراین گزینش به وسیله نشانگر ابزار مناسبی برای برطرف کرن این معضل می باشد. در این پژوهش با استفاده از روش تجزیه QTL،کنترل ژنتیکی صفات وابسته به کارایی مصرف آب مورد بررسی قرار گرفت. دویست و بیست رگه هاپلوئید مضاعف حاصل از تلاقی کوکری (والد حساس) و آر.ای.سی875 (والد متحمل) برای این منظور استفاده و در مجموع 7 QTL بر روی 6 کروموزوم مختلف برای کارایی مصرف آب، محتوی آب برگ و میزان مصرف آب شناسائی شد. تمام QTLهای شناسائی شده بزرگ اثر (3کارایی مصرف آب را توجیه نمودند. برای صفت محتوی آب برگ 3 مکان ژنی بر روی کروموزوم های B2، B5 و D1 شناسائی شد که در مجموع 26 درصد از تغییرات مربوط به این صفت را توجیه نمودند. برای صفت جذب آب هم یک QTL بر روی کروموزوم B5 شناسائی شد که 8 درصد از تغییرات فنوتیپی این صفت را توجیه می کند. گزینش به وسیله نشانگر برای آلل های مطلوب QTLهای شناسائی شده در این آزمایش ابزار مناسبی برای بهبود سازوکار های تحمل به خشکی و در نتیجه بهبود عملکرد در شرایط تنش خشکی خواهد بود

Keywords:

گندم نان , کارایی مصرف آب , گزینش به وسیله نشانگر