نقش آبیاری تکمیلی در کاهش تنش خشکی و پایداری تولید در گندم دیم(مطالعه موردی: منطقه کردستان)
Publish place: Tenth Irrigation and Evaporation Reduction Seminar
Publish Year: 1388
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,327
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
Export:
Document National Code:
ABYARI10_048
Index date: 11 June 2012
نقش آبیاری تکمیلی در کاهش تنش خشکی و پایداری تولید در گندم دیم(مطالعه موردی: منطقه کردستان) abstract
استان کردستان در محدوده آب و هوایی خشک و نیمه خشک واقع شده است. وجود تابستان های گرم و خشک و زمستان های سرد و مرطوب از ویژگی های اقلیم خشک و نیمه خشک می باشد. استان کردستان که یکی از قطب های تولید گندم دیم در کشور محسوب می گردد. با دارا بودن چنین اقلیمی از نوسانات شدید بارندگی و ناپایداری در تولید محصولات کشاورزی برخوردار است. به طوری که هرساله زراعت دیم در استان کردستان در معرض خطر بوده است. لذا، در چنین مناطقی انجام آبیاری تکمیلی می تواند به عنوان راه کاری مناسب جهت کاهش اثرات تنش خشکی و دستیابی به عملکردی پایدار و رضایت بخش در دیم زارهای گندم مطرح شود. بنابراین به منظور بررسی اثر مقادیر متفاوت آب دریافتی در مراحل مختلف رشد در سیستم آبیاری تکمیلی، بر فرآیندهای فتوسنتزی و عملکرد دانه گندم تحت شرایط دیم، پژوهشی مزرعه ای در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار به مدت سه سال زراعی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم قاملو واقع در استان کردستان به اجرا در آمد. تیمارها شامل آبیاری تکمیلی در 5 سطح: بدون آبیاری یا شرایط دیم(I0)، آبیاری در یک مرحله شیری شدن(I1)، آبیاری در دو مرحله شیری شدن و خوشه رفتن(I2)، آبیاری در سه مرحله شیری شدن، خوشه رفتن و خمیری شدن(I3) و آبیاری در یک مرحله بعد از کشت (I4) بودند. در این تحقیق از گندم دیم رقم سبلان استفاده شد و میزان آب آبیاری برای هر کدام از تیمارها، مقدار ثابت 50 میلی متر در نظر گرفته شد. تفاوت مقدار بارندگی در هر یک از مراحل رشد در سال های اجرای طرح، تیمارهای آبیاری تکمیلی را تحت تأثیر قرار داده و بسته به جبران نیاز آبی گیاه در هر مرحله از رشد توسط بارندگی و تیمارهای آبیاری، عملکردها برای یک تیمار خاص متنوع بوده اند. نتایج آزمایش نشان داد که، تأثیر تمام تیمارهای آبیاری تکمیلی بر عملکرد دانه، عملکرد کاه و وزن هزار دانه در سطح 1% معنی دار است، به طوری که افزایش عملکرد دانه در تیمارهای I2،I3،I4 و I1 در مقایسه با تیمار شاهد(I0) به ترتیب 154، 60، 39 و 19 درصد، افزایش عملکرد کاه نسبت به شاهد به ترتیب 173، 52، 33 و 14 درصد و افزایش وزن هزار دانه تیمارهای فوق در مقایسه با تیمار شاهد به ترتیب 28، 25، 21 و 9 درصد بود. در نهایت، مناسب ترین زمان و میزان آب آبیاری برای دستیابی به عملکرد بالا در این منطقه، 50 میلی متر آبیاری در مرحله کاشت تعیین گردید.
نقش آبیاری تکمیلی در کاهش تنش خشکی و پایداری تولید در گندم دیم(مطالعه موردی: منطقه کردستان) Keywords:
نقش آبیاری تکمیلی در کاهش تنش خشکی و پایداری تولید در گندم دیم(مطالعه موردی: منطقه کردستان) authors
وفا توشیح
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان
همایون فقیه
کارشناس ارشد تاسیسات آبیاری، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردست
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :