مطالعه ی آزمایشگاهی تاثیر تزریق سدیم هیدروکسید-نانوذرات سیلیکا در ازدیاد برداشت نفت سنگین

این مطالعه تاثیر نانوذرات سیلیکا را بر سیلابزنی قلیایی با هدف افزایش بازیابی نفت سنگین بررسی می کند. آزمایش هایسیلاب زنی قلیایی-نانوذرات در میکرومدل برای بررسی اثر غلظت مادهی قلیایی و نانوذرات سیلیکا بر بازدهی جابه جایی انجامشد. آزمایش های سیلابزنی نشان میدهد که نفوذ محلول قلیایی-نانوذرات به نفت خام و متعاقبا تشکیل امولسیون آب در نفتباعث کاهش تحرک پذیری فاز آب شده و آب تزریق شده را به ناحیهی جاروب نشده هدایت میکند و راندمان جاروب را افزایشمیدهد. نتیجه های حاصل از سیلاب زنی میکرومدل نشان میدهد که بازیابی نفت میتواند با استفاده از ۱ درصد سدیمهیدروکسید و ۰/۰۷ درصد نانوذرات سیلیکا به حدود ۳۵ درصد از نفت درجای اولیه برسد و با افزایش غلظت ماده ی قلیایی، بازیابی نفت افزایش مییابد. علاوه بر این، نتیجه های آزمایش های سیلابزنی نشان داد که در سیلاب زنی قلیایی-نانوذرات، غلظتماده ی قلیایی نقش مهمتری در افزایش بازیابی نفت نسبت به غلظت نانوذرات دارد، زیرا منجر به امولسیون سازی میشود. وجودنانوذرات در سیلابزنی قلیایی تا غلظت بهینه ی نانوذرات منجر به افزایش استخراج نفت میشود. این افزایش بازیابی تا حدود ۶درصد است. امولسیونی که پس از تماس محلول قلیایی و نفت تشکیل شد، آب در نفت بود و وجود نانوذرات سیلیکا در محلولقلیایی نوع امولسیون را تغییر نداد.

Keywords:

ازدیاد برداشت نفت سنگین , امولسیون آب در نفت , راندمان جابه جایی , سیلابزنی , مواد قلیایی-نانوذرات , میکرومدل , نانوذرات سیلیکا