اثربخشی گروه درمانی شناختی مبتنی بر تمثیل بر افزایش میزان توافق زناشویی و کاهش دلزدگی از زندگی زناشویی در زنان خانه دار شهر اراک

هدف : هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیرشناخت درمانی گروهی مبتنی بر تمثیل در افزایش توافق زناشویی و کاهش دلزدگی زناشوییزنان خانه دار شهر اراک بود.روش: روش پژوهش در این تحقیق آزمایشی بود که درآن از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش استفاده شد. جامعه آماری در این تحقیق شامل کلیه زنان خانه دار شهر اراک با حد اقل ۵ و حد اکثر ۱۰ سال سابقه تاهل بودند. گروه نمونه شامل ۳۰نفر از اعضای جامعه که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایشجایگزین شدند. ابزار های به کار گرفته شده در این پژوهش شامل پرسشنامه سازگاری زناشویی لاک والاس برای سنجش توافق زناشوییو پرسشنامه دلزدگی زناشویی(CBM) بود. ۱ جلسه آموزشی شناخت درمانی مبتنی بر تمثیل روی گروه آزمایش اجرا شد و در پایاننتایج زیر حاصل شد:شناخت درمانی گروهی مبتنی بر تمثیل توانست در سطح معنی داری ۰۵، α۰= باعث افزایش توافق زناشویی و کاهش دلزدگی زناشوییگردد

Keywords:

شناخت درمانی گروهی , تمثیل , توافق زناشویی , دلزدگی زناشویی