مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان در قبال آموخته های یادگیرندگان در دوران کرونا براساس خودکارآمدی و سخت کوشی شغلی

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان در قبال آموخته های یادگیرندگان در دوران کرونا بر اساس خودکارآمدیشغلی و سخت کوشی آنان انجام شد . جامعه آماری پژوهش کلیه آموزگاران شاغل در شهر سمنان می باشند که از میان آن ها با توجه به جدولکرسی و مورگان ۳۰۰ نفر به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. از همه آموزگاران درخواست شد تا پرسشنامه خودکارآمدی شغلیشوارتزر و همکاران ۱۹۹۹ ، پرسشنامه سخت کوشی بارتون و همکاران ۱۹۸۹ و مقیاس مسئولیت پذیری شغلی کالیفرنیا ۱۹۷۲ را تکمیلکردند. برای تحلیل داده ها روش آماری تحلیل رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که خودکارآمدی شغلی و سخت کوشیتوانسته اند بیش از نیمی از واریانس مسئولیت پذیری شغلی را پیش بینی کند. براساس نتایج این پژوهش می توان بیان داشت که با توجه بهویژگی مثبت، موثر و سازنده مسئولیت پذیری اجتماعی معلمان در قابل آموخته های یادگیرندگان به خصوص در دروان کرونا در جهت حفظ وارتقای این خصیصه مطلوب تلاش کند

Keywords:

مسئولیت پذیری شغلی , خودکارآمد ی , سخت کوشی شغلی.