بررسی رابطه تاب آوری و رضایت شغلی با سلامت روان معلمان زن دوره ی ابتدایی البرز

هدف از تحقیق حاضر، بررسی رابطه تاب آوری و رضایت شغلی با سلامت روان معلمان زن دوره ابتدایی استان البرز می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی - همبستگی و روش اجرا پیمایشی است . جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان زن دوره ابتدایی مدارس دولتی و غیر دولتی شهر البرز بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. که با توجه به حجم جامعه((N=۱۰۰۰ و بر طبق فرمول کوکران ۲۸۶ نفر به عنوان نمونه تعیین شدند. ابزار اندازه گیری تحقیق شامل سه پرسشنامه سلامت عمومی(گلدنبرگ)،پرسشنامه تاب آوری بزرگسالان(فرایبورگ و همکاران) و پرسشنامه رضایت شغلی (کندال و هالین) بود که روایی آن توسط اساتید متخصص تایید و پایایی آن به ترتیب % ۹۵ و %۸۹ و %۹۳ به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی(فراوانی، درصد، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی شامل همبستگی و رگرسیون استفاده شد.یافته های پژوهش نشان داد، بین مولفه های تاب آوری(شایستگی فردی، شایستگی اجتماعی،حمایت اجتماعی، انسجام خانوادگی و ساختار فردی) با علائم سلامت روان رابطه منفی و معناداری وجود دارد و بین ابعاد رضایت شغلی(شغل، سرپرست و همکاران) با علائم مرضی سلامت روان رابطه منفی و معناداری وجود دارد، اما بین ابعاد ارتقاء و پرداخت رابطه معناداری وجود ندارد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد، که از بین متغیرهای پیش بین شایستگی فردی، حمایت اجتماعی و ساختار فردی توان پیش بینی متغیر علائم مرضی سلامت روان را دارد. با توجه به یافته های پژوهش به مدیران پیشنهاد می شود برای سلامت روان معلمان لازم است متغیرهای تاب آوری و رضایت شغلی مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

تاب آوری , رضایت شغلی , سلامت روان , معلمان , مدارس