نقش معیارهای سیمای سرزمین در بهبود کیفیت آب

مدیریت بهینه منابع آب امری حیاتی است و با توجه به اینکه آب های جاری و آب های زیرزمینی تحت تاثیر فعالیت های انسان قرار دارند، در نتیجه انسان ها از یک سو با کمبود آب شیرین و از سوی دیگر با تغییر کیفیت آن روبرو شده اند. به نظر می رسد انسان ها نیز می توانند خود به کنترل این روند منفی بپردازند و یا لااقل شدت آن را کاهش دهند. در زمینه حفظ و یا بهبود کیفیت آب مطالعات زیادی صورت گرفته است. پژوهش اخیر بر سیمای سرزمین به عنوان مفهومی موثر در بهبود کیفیت آب تاکید کرده و از معیارهای سیمای سرزمین به عنوان شاخص هایی کمی بهره گرفته است. در نتیجه، می توان گفت رویکرد این مطالعه معرفی علم جوان و نوین سیمای سرزمین و نقش موثر آن در بهبود کیفیت آب است.