بررسی توان استحصال بیوگاز در بزرگترین دفنگاه غیر بهداشتی شمال کشور (سراوان)
Publish place: 2nd Conference on Environmental Planning and Management
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,371
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESPME02_519
تاریخ نمایه سازی: 22 خرداد 1391
Abstract:
در جهان امروز، زباله ها یک آلاینده محیط زیستی شناخته شده هستند، که نیاز به توجه ویژه دارند و در صورت عدم مدیریت صحیح و کاهش بار آلودگی ها و پسماند ها، تندرستی، سلامت و بهداشت همگانی با ناهنجاری های فراوانی روبه رو خواهد شد. در این میان محل دفن زباله، نقش مهمی را در شبکه دفع زباله بازی می کند و جزئی از استراتژی جدید مدیریت جامع مواد زائد جامد محسوب می شود. در سال های اخیر پروژه محل دفن شامل تجهیزاتی برای کنترل و انتقال گاز و استفاده از انرژی مربوط به بیوگاز مطرح شده و در برخی شهرهای ایران مطالعات خوبی در این زمینه انجام شده است. در این مقاله با توجه به اهمیت دفنگاه سراوان درصد اجزا تشکیل دهنده زباله، چگالی، درصد رطوبت و پارامترهای شیمیایی مانند PH ، C/N و ارزش حرارتی مطابق با روشهای استاندارد انجام شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد میانگین نسبت C/N (94/40) و رطوبت (2/63) و همچنین مواد آلی(بیشتر از 60 درصد) ، PH متوسط 2/7 و ارزش حرارتی متوسط 5000 (KJ/Kg) برای زباله های لندفیل سراوان برآورد شد و براساس شرایط استاندارد تولید و استحصال بیومتان که مبین نسبت C/N (35) و رطوبت (بیشتر از50 درصد)، مواد آلی(بیشتر از 40 درصد) ، PH بین 7 تا 2/7 و ارزش حرارتی معمول بیوگاز 5000 (KJ/Kg) می باشد، قابیلت مطلوب زباله های این حوزه جهت تبدیل به بیومتان را نشان می دهد. احداث نیروگاه بیوگازی به عنوان یک گزینه قابل تأمل در مقوله مدیریت مواد زائد شهری در این استان می تواند برای تأمین انرژی و حل معضل زباله مد نظر قرار گیرد. با این حال، موفقیت این برنامه منوط به سرمایه گذاری دولت یا بخش خصوصی و مشارکت عمومی است.
Keywords:
Authors
سعید گنجعلی
گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه ملایر، همدان،
ثمر مرتضوی
گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه ملایر، همدان،
سجاد حسینی
سازمان مدیریت پسماند شهرداری رشت، رشت، ایران
امین قاسمی
گروه محیط زیست دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه ملایر، همدان،
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :