اثربخشی آموزش رفتاری والدین بر مشکلات برونی سازی شده کودکان ۷ تا ۹ ساله شهر بوشهر

هدف این مقاله، اثربخش ی آموزش رفتاری والدین بر مشکلات برون ی سازی شده کودکان ۷ تا ۹ ساله شهر بوشهرمی باشد. روش پژوهش، از نوع آزمایشی و طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری آن شاملکلیه دانش آموزان دختر پایه اول، دوم و سوم مدارس ابتدایی شهر بوشهر در سال تحصیلی ۱۴۰۱ - ۱۴۰۰ به تعداد۱۶۴۰۰ نفر بوده که تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزان به عنوان نمونه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخابو به صورت قرعه کشی به دو گروه آموزش رفتاری والدین (۱۵ نفر) و گروه کنترل ۱۵ نفر ه تفکیک گردیدند.ابزار گردآوری داده ها، استفاده از بسته آموزشی و درمانی رفتاری والدین راسل بارکلی (۱۹۹۷) و مقیاس سیاههرفتاری کودک آخنباخ و رسکولار (۲۰۰۷) پس از ترجمه و بومی سازی با فرهنگ کشور و بررسی تایید رواییصوری و پایایی میباشد. نتایج توصیف یافته ها نشان داد که آموزش رفتاری والدین موجب کاهش میزان مشکلاتبرونی ساز ی شده و ابعاد آن در دانش آموزان در مرحله پس آزمو ن نسبت به مرحله پیش آزمون شده است. نتایجآزمون تی وابسته در سطح معنی داری ۰۵ / ۰ نشان داد که آموزش رفتاری والدین بر مشکلات برونی سازی شده وابعاد آن در کودکان ۷ تا ۹ ساله بوشهر در پس آزمون نسبت به پیش آزمون تغییر کرده است. همچنین، نتایج تحلیلکورایانس نیز نشا ن دهنده معناداری اثربخشی آموزش رفتاری والدی ن بر مشکلات برونی سازی شد ه و ابعاد آن دردانش آموزان دختر با اندازه اثر مطلوب بوده است. در نتیجه، با بکارگیری آموزش رفتاری والدی ن به عنوان یکروش موثر، مقرون به صرفه در هزینه و زمان به نظر می رسد که می تواند در جهت درمان به کودکانی بااختلالات رفتاری گام برداشت.

Keywords:

آموزش رفتاری والدین , مشکلات برونی سازی شده , کودکان ۷ تا ۹ ساله