اثربخشی روش تدریس ایفای نقش بر دانش آموزان دیرآموز

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی روش تدریس ایفای نقش بر روی یادگیری موضوعات درسی و مهارتهای دانش آموزان دیرآموز انجام شد. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان دیرآموز دختر پایه اول تا سوم دبستانهای شهرستان قائنات و نمونه آماری شامل ۵ نفر از آنها بود که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. در این پژوهش از طرح شبه آزمایشی و پیش آزمون - پس آزمون با یک گروه استفاده شد. یافته های پژوهش که به صورت کیفی و کمی جمع آوری شدند، حاکی از آن بودند که به کاربستن روش تدریس ایفای نقش بر پیشرفت تحصیلی و سایر مهارتهای دانش آموزان تاثیرگذار است.

Keywords:

ایفای نقش , دیرآموز , روش تدریس فعال , یادگیری , پیشرفت تحصیلی