بررسی ارتباط میان کمبودتوجه - بیش فعالی (بر اساس معیار کانرز) و تیپهای شخصیتیمایرز بریگز

اختلال کمبود توجه- بیش فعالی (ADHD) یک کمتوانی و اختلال رفتاری- رشدی است که فرد مبتلا به آن دارای اختلال در توجه ماندگار و علائم تکانشگری است. علائم این اختلال در بزرگسالان به صورت احساس بیقراری ذهنی، گم کردن وسایل شخصی، قطع کردن مکرر سخن دیگران، قدم زدن مفرط، پرت شدن حواس حین صحبت با دیگران، روحیه ی بی ثبات و از کوره دررفتن نمایان میشود .[۱] این افراد با مشکلاتی از قبیل اضطراب، خستگی همیشگی، فراموشی دائم، افسردگی و مشکل در تمرکز مواجه میشود. با توجه به تاثیرات منفی این اختلال بر روی شخصیت و عملکرد اجتماعی افراد مبتلا، بررسی ارتباط این دو میتواند نقش مفیدی در زمینه روانشناسی داشته باشد. بر این اساس پژوهش حاضر به مطالعه ی ارتباط میان اختلال کمبود توجه- بیش فعالی و تیپهای شخصیتی در دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر پرداخته است. برای سنجش کمبود توجه- بیش فعالی از پرسشنامه کانرز بزرگسالان (نسخه گزارش از خود) و برای شناسایی تیپ شخصیتی افراد از آزمون شخصیت مایرز-بریگز استفاده شده است. جامعه آماری این مطالعه ۲۰۱ نفر (با میانگین سنی ۲۴,۵۴ ± ۴,۴۱ سال) از دانشجویان و دانش آموختگان دانشگاه صنعتی امیرکبیر بوده است. پس از تصحیح پرسشنامه ها، نمرات T، در ۴ زیر مقیاس ADHD شامل بی توجهی (A)، بیشفعالی (B) ، نقص توجه- بیش فعالی (C) و شاخص(D) ADHD و همچنین ۱۶ زیر مقیاس تیپ شخصیتی افراد تعیین شد. سپس نرمال بودن توزیع نمونه ها در هر گروه مورد بررسی قرار گرفته و بر اساس نتیجه آزمونهای مناسب پارامتری/ غیرپارامتری برای بررسی وجود تفاوتهای معنیدار در گروه های تحت مطالعه انتخاب شد. در پایان نیز با تشکیل جدول پیشایندی نسبت شانس و نسبت خطر ابتلا به اختلال ADHD در گروه های شخصیتی مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان میدهد میان شیوع ابتلا به این اختلال و تیپهای شخصیتی درونگرا- برونگرا و ادراکی-قضاوتی تفاوت معناداری در این جامعه آماری وجود دارد. افراد مبتلا به اختلال ADHD از نوع A افرادی درون-گرا و ادراکی، از نوع B افرادی برونگرا و ادراکی، از نوع C افرادی ادراکی و از نوع D افرادی درونگرا و ادراکی بودهاند.

Keywords:

اختلال کمبود توجه-بیشفعالی , تیپهای شخصیتی مایرز بریگز , پرسشنامه کانرز , آزمونهای آماری , جدول پیشایندی