اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب برصمیمیت عاطفی زوجین

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب برصمیمیت عاطفی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهرمشهدانجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه ی مورد مطالعه در این پژوهش شامل کلیه زوجینی که به مراکز مشاوره شهر مشهد در سال ۱۴۰۰ بود که به روش نمونه گیری در دسترس۳۰ نفر از آنها، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل به نسبت یکسان گمارده شدند. گروه آزمایش بهمدت یکماه، برنامه زوج درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب را در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای به صورت گروهی دریافت کردند؛ گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. جهت جمع آوری اطلاعات از مقیاس صمیمیت عاطفی زناشویی در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های پژوهش از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره استفاده شد. بافته ها نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرصمیمیت عاطفی زوجین تفاوت معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های حاص از پژوهش میتوان اظهار کرد که زوج درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب باعث افزایش وبهبود صمیمیت عاطفی زوجین مراجعه کننده به مراکزمشاوره شهر مشهد شده است. بنابراین، زوج درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب میتواند به عنوان شیوه مناسبی در جهت بهبود صمیمیت عاطفی زوجین در نظر گرفته شود.

Keywords:

زوج درمانی مبتنی بر نظریه انتخاب , صمیمیت عاطفی , زوجین