مدیریت بافت فرسوده شهری و عوامل موثردر بازآفرینی

مدیریت بافت های فرسوده شهری، محلات فرسوده ای در فضای شهری است که مسائل و پیچیدگی های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی و شیوه خود را دارد .این محلات و بافت ها از یک سو دارای ریشه های سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی، اجتماعی و معماری است و از طرف دیگر به جهت فرسودگی شدید، نبود دسترسی مناسب به خدمات شهری و بهداشتی وشیمیایی، وجود مشکلات اجتماعی و امنیتی و آسیب پذیری در برابر تخریب شیمیایی، آلودگی های زیست محیطی و آتش سوزی و نیز عدم تطابق با زندگی امروز شهری و شهرسازی مدرن دارای مشکلات رو بنایی و زیر ساختی هستند. بازآفرینی مدیریت بافت فرسوده شهری به دنبال حل مشکلات فرسودگی بافت های فرسوده شهری از طریق بهسازی به وسیله مشارکت های مردمی،سیاست گذاری های مناسب،اصلاح شرایط شیمیایی مصالح و ساختارهای بافت های فرسوده است. که هر سه این ارکان در احیا و باز آفرینی بافت فرسوده از عوامل مهمی قلمداد می گردد. هدف این مقاله بررسی سه دسته عوامل علمی شیمیایی، مشارکت های مردمی و کیفیت زندگی اجتماعی در بازآفرینی مدیریت بافت فرسوده شهری به عنوان زنجیره ای به هم پیوسته است و در نتیجه ارتباط بین متغیرهای آن و تاثیر آنها در بازآفرینی و بهبود مدیریت بافت فرسوده شهری است. یافته های تحقیق شاخص های هریک از این عوامل را شناسایی ،تحلیل و دسته بندی نموده تا بتواند به عنوان یک تحقیق کاربردی جهت تحقیقات این حوزه و سیاست گذاری های مدیران و مجریان شهری مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

مدیریت بافت فرسوده شهری , بازآفرینی شهری مشارکت مردمی , کیفیت زندگی اجتماعی