تبیین نقش سرمایه اجتماعی در رابطه بین رهبری تحول آفرین و توانمند سازی کارکنان سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران

هدف پژوهش حاضر تبیین نقش سرمایه اجتماعی در رابطه بین رهبری تحول آفرین و توانمند سازی کارکنان سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران بود. از نظر روش شناسی این تحقیق توصیفی از نوع همبستگی می باشد، جامعه آماری تحقیق حاضر کارکنان سازمان خدمات اجتماعی شهرداری تهران که حدود ۳۱۷نفر میباشند. حجم نمونه بر طبق فرمول کوکران ۱۷۴نفر در نظر گرفته شد. جهت انتخاب نمونه آماری از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. به منظور گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه رهبری تحول آرین باس و آولیو ( ۲۰۰۰)، توانمندسازی روانشناختی از پرسشنامه اسپریتزر و پرسشنامه سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) استفاده شد که همگی پایایی و روایی داشتند، همچنین جهت آزمون فرضیات نیز در بخش آمار استنباطی با استفاده از نرم فزار SPSS و آزمون رگرسیون خطی ساده و چند متغیره استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده %۲۰ از تغییرات توانمندسازی توسط ملاحظه فردی ، %۲۶ توسط ترغیب ذهنی ، %۱۱توسط انگیزش الهام بخش و %۲۵.۸ توسط نفوذ آرمانی تبیین میگردد. میانجی گری سرمایه اجتماعی در بین رهبری تحول آفرین و توانمندسازی کارکنان برابر ۰.۲۸می باشد که سطح معناداری نیز نشان میدهد این میزان معنادار است(Sig<۰/۰۵).

Keywords:

سرمایه اجتماعی , رهبری تحول آفرین , توانمند سازی کارکنان , شهرداری تهران