تعارضات عرف ، فقه و قانون در رابطه با رضایت زوج در درمان زوجه

در مراکز درمانی متعارف است که برای اعمال طبی یا جراحی زوجه علاوه بر مشارالیه از زوج نیز رضایت می گیرند؛ و بدون رضایت شوهر اقدامی جهت مداوا انجام نمی گیرد. بر اساس منابع فقهی و قانون مجازات اسلامی، برای اعمال طبی و جراحی باید از فرد یا ولی وی رضایت گرفت؛ با وجود اینکه رضایت زوج به عنوان سرپرست خانواده در برخی امور غیر مالی زوجه شرط صحت است؛ لکن کسب رضایت زوج در درمان و امور طبی زوجه به دلیل عدم ولایت زوج بر زوجه لزومی ندارد. مراکز درمانی برای احتیاط و اطمینان خاطر و جلوگیری از شکایات احتمالی آینده اقدام به اخذ برائت نامه یا رضایتنامه از همسر می نمایند تا از بروز مشکل برای خودجلوگیری کنند و این در حالی است که فقط ذینفع حق شکایت و اقامه دعوی داشته و این نگرانی نیز بی مورد است. از این رو مقاله حاضر به بررسی فقهی، حقوقی و عرفی این اقدام ( اخذ رضایت زوج) با استفاده از کتب و مقالات فقهی و حقوقی، و همچنین با نگاهی به رویه جاری در عرف به بررسی این "رویه درمانی" پرداخته است.

Keywords:

رضایت زوج , اقدامات درمانی , ریاست شوهر , رضایت