بررسی رابطه سطح شادکامی با اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابن

پژوهش حاضر با هدف بررسی بررسی رابطه سطح شادکامی با اضطراب اجتماعی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابناجرا گردید. این پژوهش از نوع کاربردی است که با طرح پژوهشی همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان دوره دوم متوسطه شهر تنکابن که در مراکز آموزشی شهر تنکابن در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۱۳۹۹ مشغول به تحصیلبوده اند. که تعداد آنان ۱۵۰۰ نفرگزارش شده بود نمونه تحقیق به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد ۳۰۰ نفر بهعنوان حجم نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه های سطح شادکامی و اضطراب اجتماعی پاسخ دادند. ابزار مورد استفاده دراین پژوهش عبارت بودند از : مقیاس شادکامی مونش (۲۰۰۰) و مقیاس اضطراب اجتماعی جرابک (۱۹۹۶). تجزیه و تحلیلداده ها با استفاده از آزمون آماری همبستگی پیرسون به کمک نرم افزار spss انجام گردید. نتایج یافته ها نشان داد که بین سطح شادکامی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین پس از بررسی ، مشخص شد که سطحشادکامی توان پیش بینی اضطراب اجتماعی را دارد.

Keywords:

سطح شادکامی , اضطراب اجتماعی , دانش آموزان