تبیین رو ششناسانه به کارگیری بدیهیات منطقی در استدلال های کلامی امام صادق (ع)

بی تردید تبیین عقلی و دفاع منطقی از آموزه های دینی، نقش برجست های در بالندگی و رشددین دارد در این میان، امامان معصوم (ع) به ویژه امام صادق (ع) جایگاه ویژه ای در تبیین وتثبیت مباحث اعتقادی تشیع دارند.بخش مهمی از مباحث کلامی امامیه از ناحیه ایشان تبیین شده، به گونه ای که آموزه هایمنقول از آن حضرت (ع)، اساس دیدگاه های کلامی مذهب تشیع را در عموم مسائل اعتقادیتشکیل می دهد.سوال اصلی جستار این است که امام صادق (ع) چگونه از بدیهیات منطقی در استدلال هایکلامی استفاده کرده است؟ این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی روش به کارگیریبدیهیات منطقی در احادیث کلامی امام صادق (ع) به نحو مصداقی پرداخته است.امام صادق (ع) با تسلط به معارف الاهی از یک سو و در نظر گرفتن سطح درک مخاطباناز سوی دیگر، با صورت بندی متناسب، بدیهیات منطق را به نحو اکمل در استدلال های کلامیخویش به کار بسته و با توجه به تنوع مخاطبان، از همه انواع شش گانه یقینیات منطق در استدلالبهره گرفته است. متواترات و حدسیات در مباحث غیر توحیدی و مشاهدات در برهان نظم، کاربردبیشتری داشته اند. هم چنین استفاده از تجربیات برای غالب مردم فهم پذیرتر بوده است.

Keywords:

امام صادق (ع) , کلام , منطق , استدلال , بدیهیات