پیش بینی کمال گرایی و شادکامی بر اساس سبک زندگی اسلامی معلمان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی کمال گرایی و شادکامی بر اساس سبک زندگی اسلامی معلمان شهر اهواز بود. روش پژوهش توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان دوره ابتدایی شهر اهواز به تعداد (۲۰۷ نفر) در سال ۱۳۹۸ بود. در این پژوهش با توجه به جامعه آماری ۹۷ نفر از معلمان به صورت نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. بدین صورت که از بین ۴ ناحیه آموزشی این شهر، ناحیه ۲ و سپس از معلمان مشغول به تدریس در این ناحیه نمونه موردنظر انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سبک زندگی اسلامی، کمال گرایی و شادکامی استفاده شد. روایی پرسشنامه ها با استفاده از روایی محتوایی و پایایی به وسیله آلفای کرونباخ بررسی و مورد تائید قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره به روش هم زمان استفاده شد. نتایج به دست آمده نشان داد که، ۱-از بین مولفه های سبک های زندگی اسلامی باورها و مالی می توانند میزان شادکامی را به طور مثبت پیش بینی کنند. ۲-سبک زندگی اسلامی قادر به پیش بینی متغیر کمال گرایی نمی باشد.

Keywords:

کمال گرایی , شادکامی , سبک زندگی اسلامی , معلمان