شناخت حمد و ستایش خداوندی از زبان امام علی (ع) در نهج البلاغه
Publish place: The Second National Conference on Nahj al-Balaghah on the Opinions and Thoughts of Islamologists
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 770
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NAHHF01_032
تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1401
Abstract:
حمد خداوند، یکی از مفاهیم مهم قرآنی و یکی از ارکان توحید است. حمدیه معنای ثنا و ستایش در برابر عمل جمیلی است که ثناشونده به اختیار خود انجام داده است. نهج البلاغه تجلی گاه بارز کلمات امام علی (ع) است که به مثابه منبعی ارزشمند و معتبر برای کسب شناخت درخصوص حمد خداوند می تواند مورد استناد قرار گیرد. بر این اساس پژوهشی بر اساس روش تحلیل محتواه انجام گرفته است. پژوهش دریافته که موضوع حمد خداوند متعال فقط در بخش خطبه های نهج البلاغه ۳۶ خطبه ثبت شده است. زمینه های طرح موضوع حمد خداوند در سه بخش وهم چنین دسته بندی موضوعی خطبه های پژوهش در چهار بخش بیان مشخصات باری تعالی در مقام حمد، ضرورت حمد خدا، چگونگی حمد خدا ولوازم حمد خدا شناسایی و گزارش گردیده است.
Keywords:
Authors
محمدعلی زکی
دانشیار بازنشسته جامعه شناسی دانشگاه امام حسین(ع)