بررسی آمادگی قلبی عروقی و مزاج دانشجویان غیر ورزشکار

مقدمه: مبنای طب سنتی ایران بر پایه مزاج شناسی می باشد. مزاج به عنوان یک فاکتور قابل توجه در ویژگی های فردی انسان ها است. هدف این پژوهش مقایسه مزاج های گرم و سرد با توان هوازی بوده است.روش ها:۹۰ داوطلب مرد سالم ۱۸ تا ۲۲ ساله با استفاده از یک پرسشنامه استاندارد مزاج آنها معلوم شد و به ۶ گروه دم، بلغم، سودا، صفرا، گرم و سرد تقسیم شدند. میزان توان هوازی این افراد از طریق شاخص حداکثر اکسیژن مصرفی اندازه گیری شد.یافته ها:تغییرات حداکثر اکسیژن مصرفی در آزمون مورد نظر تنها در گروه های دم با سودا، بلغم با صفرا تفاوتی معنادار وجود داشت .(p=۰.۰۱) این تفاوت معنادار در افراد گرم مزاج و سرد مزاج هم دیده شد .(p=۰.۰۱) سایر گروه ها از لحاظ اماری نسبت به هم تفاوت معناداری نداشتند.نتیجه گیری:به نظر می رسد توان هوازی افراد سوداوی نسبت به دموی ها و بلغمی ها نسبت به صفراوی ها و درنهایت افراد سردمزاج نسبت به افراد گرم مزاج بیشتر باشد.

Keywords:

مزاج گرم , مزاج سرد , توان هوازی , حداکثر اکسیژن مصرفی