اثربخشی طرحواره درمانی برعادت های بد مطالعه دانش آموزان دارای اختلال اضطراب شهرستان نکا

با توجه به نقص عادت های بد مطالعه و طرحواره اولیه در دانش آموزان دارای اضطراب، هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر عادت های بد مطالعه دانش آموزان دارای اضطراب بند. طرح تحقیق نیمه ازمایشی و از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. نمونه پژوهش ۳۰ دانش آموز مبتلا به اضطراب شهرستان نکا در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بود که به طور در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه عادت های مطالعه (پالسانی و شارما، ۱۹۸۲)، در مراحل قبل و بعد از آموزش استفاده شد. طرحواره درمانی به صورت گروهی در ۱۰ جلسه برای گروه ازمایشی ارائه شد ولی گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که اثربخشی طرحواره درمانی بر بهبود عادت های مطالعه دانش آموزان دارای اضطراب به طور معنی داری تاثیر دارد. P<۰/۰۰۱ براین اساس می توان گفت طرحواره درمانی می تواند به عنوان یکی از شیوه های درمانی موثر در درمان اضطراب دانش آموازن مبتلا به این نقص به کار گرفته شود.

Keywords:

طرحواره درمانی , عادت مطالعه , اضطراب