تجربه زیسته دانش آموزان ناشنوای دارای مادران ناشنوا: پژوهش کیفی با رویکرد پدیدارشناسی

آسیب شنوایی یکی از پیچیده ترین آسیب های حسی است که چالش های منحصربه فرد و متفاوتی را برای خانواده و فرد فراهم می کند. با توجه به این که وضعیت شنوایی والدین از عوامل تاثیرگذار در بروز مشکلات رفتاری و هیجانی در کودکان با آسیب شنوایی است با این حال بیشتر پژوهش ها بر تجربه زیسته دانش آموزان ناشنوای دارای مادران شنوا تمرکز دارند. تا به امروز، تعداد کمی از محققان چالش های منحصر به فرد پیش روی دانش آموزان ناشنوای دارای مادران ناشنوا را مورد بحق قرار داده اند. به همین دلیل مطالعه تجربه زیسته این افراد جای بحق و بررسی دارد. پژوهش حاضر با هدف کشف و بررسی تجربه زیسته دانش آموزان ناشنوا دارای مادران ناشنوا انجام شد. این مطالعه بر اساس رویکرد کیفی و به روش پدیدارشناسی انجام شد. جامعه پژوهش شامل دانش آموزان مقطع متوسطه مدارس با آسیب شنوایی شهر دهدشت در سال تحصیلی ۱۴۰۱ می شد. ۱۰ دانشآموز ناشنوا دارای مادرا ناشنوا به صورت داوطلبانه در این پژوهش به عنوان مشارکت کننده شرکت نمودند. ابزار جمع آوری داده ها، مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. برای تحلیل داده های حاصل از مصاحبه های انجام شده از روش تحلیل کلایزی استفاده گردید. بار اساس نتایج حاصل از پژوهش، ۴ مضمون اصلی و ۱۴ مضمون فرعی شناسایی و استخراج شد. با توجه به نتایج به دست آمده، توجه ویژه به چالش های پیش روی افراد با آسیب شنوایی اهمیت بسزایی دارد.

Keywords:

دانش آموزان , مادران , ناشنوا , تجربه زیسته