بررسی خواص آنتی اکسیدانی رزماری و روش استخراج آن با سیال فوق بحرانی

اکلیل کوهی با نام عمومی رزماری گیاهی است علفی، پایا، دارای ساقهای چوبی به ارتفاع نیم تا یک متر با برگهای سبز، دائمی و بسیار معطر، متقابل با کناره برگشته، باریک و دراز و نوک تیز. مطالعات وسیع انجام شده بر روی این گیاه خواص آنتی اکسیدانی عصاره رزماری را تائید کرده اند. در این میان در این میان اعتقاد بر این است که بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی مربوط به کارنوسیک اسید می باشد. فعالیت های آنتی اکسیدانی در وهله اول به شرایط ژنتیکی و شرایط رشد و در وهله دوم به فرآیند استخراج و انتخاب پارامتر های آن بستگی دارد. ازمهمترین روش های استخراج می توان به استخراج به کمک حلال های آلی – کروماتوگرافی مایع و استفاده از سیالات فوق بحرانی اشاره نمود. در این بین سیالات فوق بحرانی به علت تخریب کمتر کارنوسیک اسید در مقایسه با روش استخراج با حلالهای آلی معمولا دارای فعالیت آنتی اکسیدانی بالاتری می باشد. در این تحقیق دو نوع روش SFE و مراحل استخراج آنها با در نظر گرفتن شرایط عملیاتی مورد بررسی قرار گرفته است.

Keywords:

عصاره رزماری , آنتی اکسیدان , سیالات فوق بحرانی