تاثیر آموزش مداخله چند بعدی انگیزش بر مدیریت تکلیف، برنامه ریزی، اضطراب و خودناتوان سازی دانش آموزان متوسطه

طرح پژوهش حاضر یک مطالعه تک موردی بوده که با هدف اثربخشی آموزش مداخله چند بعدی انگیزش طبق مدل مارتین ، بر افزایش دو مولفه ی خودباوری و برنامه ریزی و کاهش دو مولفه ی عدم التزام تحصیلی و اضطراب دانش آموزان مقطع متوسطه صورت گرفت. روش این پژوهش توصیفی - آزمایشی بوده و آزمودنی دانش آموز ۱۸ساله مقطع متوسطه بوده است. آزمودنی در این پژوهش به مدت حدودا ۹ جلسه تحت آموزش مداخله چند بعدی انگیزش قرار گرفت. این جلسات به صورت فردی ، برخط و غیر برخط برگزار شد. ابزاری که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفت، پرسشنامه تحقیق، پرسشنامه انگیزش و التزام تحصیلی دانش آموزان دبیرستانی )مارتین ) ۲۰۰۷ بود. جهت تحلیل دادهها ابتدا تحلیل های مختلف هم چون میانگین، انحراف معیار و کمترین و بیشترین نمره و آزمون کالموگروف-اسمیرنف توسط نرم افزار spss انجام گرفت.یافته های پژوهش نشان می دهد که انجام مداخلات انگیزشی مارتین می تواند بر افزایش میزان افزایش دهنده های انگیزش تاثیر گذار باشد اما نمی تواند بر کاهش میزان کاهش دهنده های انگیزش موثر واقع شود.

Keywords:

مداخلات چند بعدی , انگیزش , مدیرت تکلی ف , برنامه ریزی , خودناتوان سازی و اضطراب , مطالعه مورد ی