پیشبینی خستگی هیجانی معلمان براساس خودکارآمدی شغلی، رضایت شغلی، تناسب شخص/سازمان، تناسب نیاز/منابع، حمایت از هدف شغلی، حمایت از خلاقیت، تامین منابع جهت نوآوری سازمان و حمایت اجتماعی

پژوهش جاری در راستای بررسی نقش خودکارآمدی شغلی، رضایت شغلی، حمایت هدف شغلی، شرایط شغلی، جو سازمانی، حمایت اجتماعی در پیشبینی خستگی هیجانی در معلمان اجرا شد. نوع پژوهش همبستگی به شیوه رگرسیون بود. جامعه آماری کلیه معلمان دوره ابتدایی ارومیه بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای-طبقه ای ۳۱۰ نفر به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شد. جهت گردآوری دادهها از پرسشنامه های فرسودگی شغلی ماسلاچ و جکسون-نسخه معلمان (۱۹۸۵)، رضایت شغلی دافی و لنت (۲۰۰۹)، خودکارآمدی شغلی کارولی و روهلمن (۱۹۹۵)، مقیاس حمایت اجتماعی فلمینگ و همکاران (۱۹۸۲)، حمایت محیطی هدف شغلی برونشتاین و همکاران (۱۹۹۶)، شرایط شغلی کابل و درو ( (۲۰۰۲ و جوسازمانی سیگل و کایمر( (۱۹۷۸ استفاده شد. جهت تحلیل دادهها از رگرسیون چندگانه به شیوه سلسله مراتبی استفاده شد. نتایج نشان داد که ترکیب متغیرهای رضایت شغلی، خودکارآمدی شغلی، حمایت از خلاقیت، تامین منابع برای نوآوری و خلاقیت، حمایت از هدف شغلی، تناسب شخص/سازمان، تناسب نیازها/منابع و حمایت اجتماعی قادر به پیشبینی حدود ۱۶ درصد از تغییرات خستگی هیجانی در سطح p<۰,۰۱میباشند .(R۲=۰,۱۶۰, F=۷,۱۴۳, sig= ۰,۰۰۰<۰,۰۱) ضریب همبستگی چندگانه بین این متغیرها و خستگی هیجانی برابر با تقریبا ۰/۴۰ شد.از سوی دیگر با بررسی سهم هریک از متغیرهای پیشبین در پیشبینی واریانس خستگی هیجانی مشخص میشود که رضایت شغلی، خودکارآمدی شغلی، حمایت اجتماعی و تناسب نیاز/منابع به ترتیب به صورت منفی، مثبت، منفی و مثبت بر خستگی هیجانی اثر معنادار در سطح p<۰,۰۵ دارند. میتوان نتیجه گرفت عوامل مختلف فردی و اجتماعی در بروز خستگی هیجانی در معلمان موثر هستند و به ویژه اینکه حمایت اجتماعی همانند منبعی جهت احیای انرژی از دست رفته در کاهش خستگی هیجانی میتواند تاثیرگذار باشد.

Keywords:

خستگی هیجانی معلمان , خودکارآمدی شغلی , رضایت شغلی , حمایت , تناسب شخص/محیط , خلاقیت و نوآوری