بررسی آموزش مهارتهای زندگی در مدارس و تاثیر آن بر کاهش آسیب های اجتماعی

مطالعه آسیب های اجتماعی اعم از نابهنجاریها وانحرافات اجتماعی یکی از مهمترین موضوعات مورد بحث جامعه-شناسی است. اگر چه مساله نابهنجاری امری نسبی است و از جامعه ای به جامعه ی دیگر متفاوت است. اما آنچه که در این مبحث مطرح میباشد این است که چه عوا ملی آسیب های اجتماعی را کاهش یا افزایش میدهد و به بیانی دیگر چگونه میتوان آسیب های اجتماعی را در بین دانش آموزان کنترل نمود؟گسترش روز افزون آسیبهای اجتماعی اعم از ترک تحصیل، فرار از مدرسه، اعتیاد، سرقت، تشکیل گروه های معارض و وندالیسم به ویژه در سال های اخیر در بین دانش آموزان و همچنین شیوع مفسده های آشکار و پنهان، افزایش قابلتوجه بزهکاریها وکژرویهای اجتماعی و آلودگی به مواد مخدر مستلزم تعمق و چاره اندیشی اساسی است.این پژوهش در یک بازه ی زمانی سه ساله بر روی جامعه هدف که همان دانش آموزان دوره ی اول متوسطه هستند، انجام شده است. در این تحقیق ابتدا با یک برنامه ریزی مدون و با هماهنگی آموزش و پرورش ناحیه یک شیراز اقدام به برگزاری کارگاه های آموزشی با محوریت آموزش مهارتهای زندگی شد. در قالب این گارگاه ها بسیاری از مهارتهای زندگی از قبیل حل مساله، تصمیم گیری، ارتباط فردی و اجتماعی، تفکر و خلاقیت، مقاومت در برابر خواسته های نامشروع دیگران و نه گفتن، ابراز وجود، تقویت معنویت و موضوعات دینی، مراقبت و صیانت جنسی، خویشتنداری، استفاده مناسب از زمان و غنی سازی اوقات فراغت و خود شناسی به دانش آموزان جامعه ی هدف آموزش داده شد. با توجه به تاثیر این آموزش ها بر جامعه هدف و مقایسه ی آن با جامعه ای که از این آموزش ها محروم بودند نتایج شگرفی حاصل شد که نشان داد این آموزشها تا چه اندازه میتواند تاثیر بسزایی در کاهش آسیبهای اجتماعی داشته باشد. به عبارت دیگر آموزش مهارتهای زندگی به جوانان و نوجوانان در آموزش و پرورش امری کاملا ضروری و زمینه ساز مصونیت برای آینده سازان جامعه است.

Keywords:

مهارت های زندگی , آسیبهای اجتماعی , آموزش و پرورش