در عصر جدید و در هزاره سوم بحران ها واقعیتی جدای ناپذیر از ماهیت درونی سازمان ها به حساب می آیند. بحران ها که در اثر عوامل طبیعی یا غیر طبیعی به طور ناگهانی پدید می آیند، خسارات و زیان های فراوانی را به یک سیستم یا جامعه انسانی تحمیل می کند. در موقعیت بحران به دلیل به وجود آمدن شرایط غیر منتظره و غافلگیر کننده نمی توان از روش های معمول برای نشان دادن عکس العمل استفاده کرد. در این شرایط حساس،
مدیریت بحران باید به کمک تجربه، آمادگی و پیش بینی، شرایط پیش آمده را به صورت هوشمندانه و خلاقانه تجزیه و تحلیل نموده و در جستجوی یافتن ابزاری برای کاهش اثرات زیان بار بحران برآید. سازمان ها و مدیرانی قادر خواهند بود در مقابل بحران ها از خود واکنش مناسب و به موقع نشان دهند که با پیش بینی وقوع حوادث خطرناک و زیان بار که شرایط خاص بحرانی را دی پی خواهد داشت، تمهیداتی خاص برای کاهش اثرات ناشی از این بلایا اندیشیده باشند. فراهم کردن یک سری
تسهیلات روی شبکه های حمل و نقل شهری در موقعیت بحران برای شهروندان امری غیرقابل اجتناب است و باید بیش از پیش در دستور کار برنامه ریزان حمل و نقل شهری قرار گیرد. بدیهی است بهینه کردن مکان این
تسهیلات (جایابی تسهیلات) از اساسی ترین بخش های پیاده سازی این مساله می باشد. در این تحقیق با لحاظ شرایط بحران، سعی شده است با بهینه نمودن مکان
تسهیلات روی شبکه های حمل و نقل شهری که کمینه سازی مجموعه هزینه ها را در پی خواهد داشت، توانایی ایجاد تسهیلاتی بهین و جوابگو فراهم گردد.