رهبری آینده نگر و نقش آن بر رفتار نوآورانه کارکنان و کاهش تمایل به ترک خدمت انان

اهمیت و توجه به حفظ و نگهداری نیروی انسانی به عنوان منابع ارزشمند سازمان مورد توجه مدیران و پژوهشگران است، رهبران آینده نگر ماهیتا در موقعیتی از قدرت اجتماعی هستند، که از آن قدرت در تصمیم گیری ها و پیاده سازی تصمیمات خود استفاده می کنند، اقدامات و نفوذ آن ها بر سایرین به گونه ای است که بیشترین منفعت را برای پیروانشان دارا می باشد. رفتار نوآورانه و تمایل به ترک خدمت در کارکنان به اشکال مختلف پویایی نیروی کار درون سازمانی و همچنین سرنوشت نهایی یک سازمان را تحت تاثیر قرار می دهند، در این میان عوامل متعددی وجود دارند که سبب ضعف و کندی بنیه سازمان می گردند که یکی از این عوامل تمایلی است که کارکنان به رها کردن شغلشان پیدا می کنند. تمایل به ترک خدمت به اشکال مختلف پویایی نیروی کار درون سازمانی و همچنین سرنوشت نهایی یک سازمان را تحت تاثیر قرار می دهد. بر این اساس در پژوهش حاضر هدف این است که ضمن مرور ادبیات رهبری آینده نگر، فتار نوآورانه و تمایل به ترک خدمت کارکنان به تبیین رابطه ی این متغیرها پرداخته و جنبه هایی از این اثر گذاری در حد ممکنه تشریح گردد. بررسی تئوریک این عوامل بیانگر آن است که ظهور ارزش های اخلاقی از طریق ایفای نقش فعال رهبری آینده نگر در سازمان ها، منجر به رفتار نوآوران، احساس تعهد، عدالت، انصاف و رضایت در کارکنان گردیده و باعث آن می شود که تمایل به ترک خدمت داوطلبانه کارکنان که عواقب نافرجامی برای سازمان ها در پی خواهد داشت را بطور موثری کاهش دهد.

Keywords:

سبک رهبری , رهبری آینده نگر , نوآوری , رفتار نوآورانه , ترک خدمت کارکنان