حذف آلاینده آلی مونواتیلن گلیکول از محیط های آبی با استفاده از چارچوب فلزی-آلی Cr-BDC

در این پژوهش جاذب چارچوب فلزی-آلی Cr-BDC(Benzene-۱,۴-dicarboxylic acid) سنتز شده و عملکرد آن برای حذف مونواتیلن گلیکول از محلول آبی مورد مطالعه قرار گرفته است. چارچوب فلزی-آلی سنتز شده با استفاده از آنالیزهای FT-IR و XRD مورد بررسی قرار گرفت. مونواتیلن گلیکول به عنوان یک آلاینده آلی باعث افزایش میزان اکسیژن مورد نیاز شیمیای (COD) محلولهای آبی میشود در نتیجه برای اندازه گیری میزان مونواتیلن گلیکول باقی مانده در محلول از تست COD استفاده شده است. تاثیر پارامترهای مختلف در فرآیند جذب سطحی شامل مقدار جاذب و غلظت اولیه مونواتیلن گلیکول برروی حذف و بازده بررسی شده است. با افزایش مقدار جاذب درصد حذف افزایش و ظرفیت جذب کاهش یافته است و با افزایش غلظت اولیه آلاینده درصد حذف کاهش و ظرفیت جذب افزایش یافته است. درصد حذف مونواتیلن گلیکول نسبتا بالایی حدود ۷۶/۷۸ درصد به دست آمده است.

Keywords:

مونواتیلن گلیکول((MEG , جذب سطحی , چارچوب فلزی-آلی((MOF , Cr-BDC , COD