اثربخشی آموزش مهارت های زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط موثر) بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط موثر) بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان دوره متوسطه انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون _ پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری پژوهش حاضر، دانش آموزان دوره متوسطه شهر ماهشهر بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای پس از غربالگری، ۳۰ نفر از دانش آموزان، از بین چهار مدرسه و در هر مدرسه دو کلاس انتخاب شدند، سپس ۳۰ نفر از آزمودنی ها از بین این ۸ کلاس به طور تصادفی انتخاب شده در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس سنجش مهارت های اجتماعی ماتسون بودند. و سپس مداخله آزمایشی (آموزش مهارت های زندگی خودآگاهی و برقراری ارتباط موثر) برای گروه آزمایش طی ۱۲ جلسه ۹۰ دقیقه ای اجرا شد ولی در مورد گروه گواه هیچ آموزشی صورت نگرفت . پس از اتمام برنامه آموزشی از هر ۲ گروه پس آزمون به عمل آمد. جهت بررسی فرضیه های پژوهش از روش آماری تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات مهارت های اجتماعی دانش آموزان در پس آزمون نسبت به پیش آزمون افزایش پیدا کرده است. در نتیجه آموزش مهارت های زندگی (خودآگاهی و برقراری ارتباط موثر) بر مهارت های اجتماعی دانش آموزان تاثیر دارد.

Keywords:

آموزش مهارت های زندگی , مهارت های اجتماعی , دانش آموزان