بررسی تاثیر فعالیت های مکمل تربیتی بر اثر بخشی تدریس(مطالعه موردی معلمان ابتدایی چابهار)

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر فعالیت های مکمل تربیتی بر اثر بخشی تدریس(مطالعه موردی معلمان ابتدایی چابهار) است که به صورت توصیفی- همبستگی با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته سه سوالی ۴ گزینه ای با ضریب آلفای کرونباخ ۰/۸۵۴و در نظر گرفتن ۱۱۲ معلم ابتدایی چابهار در شهریور ۱۴۰۱ انجام شد. آموزش و پرورش جدید راهنمایی را در موارد و جنبه های زندگی دانش آموزان ضروری میداندو حتی تربیت را با راهنمایی مترادف تلقی میکند. فرآیند یاددهی ویادگیری ، فرآیند دو جانبه ای است که در آن یاددهی با ابتکار وخلاقیت معلم و یادگیری بر اساس مفاهیم و اهداف درس است به نحویکه هردو طرف فرآیند ، معلم ومتعلم در این فعالیت مشارکتداشته باشند.براساس استنباطهای انجام شده می توان نتیجه گرفت که فعالیت های مکمل تربیتی با تحقق اهداف آموزشی،رشد مشارکت،کیفیت تدریس معلمان همبستگی مثبت ومعنی داری دارد.پیشنهاد می شود در پژوهش های آتی در ارتباط با عوامل توسعه مدرسه مقالاتی نوشته شود.

Keywords:

فعالیت های مکمل تربیتی , اثربخشی تدریس , معلمان ابتدایی چابهار