پیشنهاد محل های مناسب مراکز دو منظوره مدیریت بحران و ایمنی و امداد شهری در منطقه متراکم شهری شیراز با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی و GIS (مطالعه موردی منطقه ۸ شهرداری شیراز)

ایران جزو ده کشور بلاخیز و ششمین کشور زلزله خیز دنیاست که زلزله مسبب بیشترین تلفات انسانی در آن است و کمربند زلزله ۹۰ درصد از خاک کشورمان را در بر گرفته است . در این میان شهر شیراز بخشی از منطقه لرزهخیز چین خورده زاگرس است که استعداد لرزه خیزی بالایی دارد و در ۹۰۰سال اخیر نیز بخش بزرگی از شهز شیراز حدود ۵ بار به شدت آسیب دیده است .در این پژوهش ، ابتدا با نظرسنجی و تکمیل پرسشنامه از کارشناسان حوزه ایمنی و بحران، تمامی اولویت ها و معیارهای مورد نظر منطقه را مشخص کردیم . سپس با استفاده از پرسشنامه دوم، به مقایسه زوجی معیارهای نهایی پرداخته و به روش AHP ، وزن هر کدام از زیر معیارها را تعیین کردیم . سپس با پیادهسازی نقشه موقعیت هر کدام از معیارها در نرمافزار ArcGIS و وزندهی به آنها ، مکانهای نهایی را به دست آوردیم که یکی در فاصله خیابانهای تختی و کشاورز شیراز، حدفاصل کوچه ۱۲تختی و ۱۶ کشاورز و دیگری بین بازار زرگرها و باغ ایلخانی و خیابان لطفعلی خان زند و محله سنگ سیاه در خیابان ۹دی شیراز قرار گرفتند. در پایان نیز برای جلوگیری از تغییر کاربری این پایگاهها به مرور زمان و آماده به کار بودن آنها، پیشنهاد شد، طراحی و جانمایی این پایگاهها به صورتی انجام شود تا علاوه بر اینکه به منظور پایگاههای امداد و نجات قبل و بعد از وقوع بحران طبیعی از جمله سیل و زلزله به کار گرفته شوند با تجهیزات مناسب این منطقه ، به خدمات رسانی حوادث غیرطبیعی شهری از جمله آتش سوزی و اورژانس شهری و . . . نیز بپردازند.

Keywords:

بافت فرسوده , امداد ونجات , زلزله , مکانیابی , روش تحلیل سلسله مراتبی AHP