بررسی نقش کنترل والدینی، احساس شایستگی اجتماعی و خودکارآمدی در پیش بینی سازگاری هیجانی دانش آموزان دوره دوم متوسطه رشته نظری شهرستان میانه در سالتحصیلی ۹۸-۹۷

هدف پژوهش تعیین نقش کنترل والدینی، احساس شایستگی اجتماعی و خودکارآمدی در پیش بینی سازگاری هیجانی دانش آموزان بود.از اینرو تعداد ۳۶۰ نفر از دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان میانه به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. برای اندازه گیری متغیرهای مورد مطالعه از پرسشنامه کنترل والدینی (PCS)، مقیاس احساس شایستگی اجتماعی (CCSES)، مقیاس خودکارآمدی (GSES) و پرسشنامه سازگاری هیجانی (EAM) استفاده شد. روش پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی و داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار Spss و ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که شایستگی اجتماعی و خودکارآمدی می توانند سازگاری هیجانی را در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم پیش بینی کنند. اما کنترل والدینی قادر به پیش بینی سازگاری هیجانی در دانش آموزان نبود. بنابراین فراهم کردن زمینه هایی برای ایجاد احساس شایستگی اجتماعی و خودکارآمدی دانش آموزان باعث بالا رفتن سازگاری هیجانی دانش آموزان می شود.

Keywords:

سازگاری هیجانی , کنترل والدینی , شایستگی اجتماعی , خودکارآمدی