ارزیابی و مقایسهی روش های زمین آماری در تهیهی نقشهی مدیریت اعمال میزان متغیر علف کش پیش رویشی سیانازین

در این مقاله روش ارزیابی و مقایسهی رهیافت های مختلف میانیابی در تخمین مقادیر نمونه برداری نشدهی مادهی آلی و بافت خاک ارائه شده است. هدف از این تحقیق توسعهی روشی دقیق برای تهیهی نقشه های رقومی مدیریتی اعمال علف کش ها به صورت موضعی است که در نهایت منجر به کاهش میزان مصرف علف کش ها و نیز کاهش خطرات زیست محیطی خواهد شد. بدین منظور پس از نمونه برداری 42 نقطه در مزرعه و تشکیل شبکه محلی و جهانی نقاط نمونه برداری شده در رایانه، به منظور تعیین مقادیر مادهی آلی و بافت خاک در نقاط نمونه برداری نشده از روش های مختلف میانیابی در محیط نرم افزاSurfer استفاده شد. به منظور بسط مقادیر به سایر نقاط شبکه از پنج روش میانیابی فاصلهی معکوس توانی 1، کریجینگ 2، حداقل انحناء 3، میانگین متحرک وزن دار 4 و تابع شعاعی مبنا 5 استفاده شد. به منظور ارزیابی روش های مختلف میانیابی در برآورد مقادیر نامعلوم از رهیافت رزیابی تقاطعی 6 و دو پارامتر آماری خطای میانگین مطلقMAEو خطای میانگین اریب 8MBE استفاده شد. نتایج ارزیابی روش ها نشان داد که روش حداقل انحناء با خطای 1/31نسبت به سایر روش های میانیابی کمترین خطا را در برآورد میزان مادهی آلی خاک داشت. در مورد درصد ذرات شن، سیلت و رس مقادیر خطا در روش حداقل انحناء به ترتیب برابر با 1/60و1/18و0/59است که در مقایسه با سایر روش ها کمترین خطا را دارا میباشد. بر این اساس روش میانیابی حداقل انحناء به عنوان بهترین روش برای برآورد درصد مادهی آلی و بافت خاک در نقاط نمونه برداری نشده انتخاب شد. در گام بعدی، پس از انتخاب مدل مناسب در برآورد داده های مادهی آلی و بافت خاک و نیز با استفاده از جدول تجویز علف کش سیانازین، نقشهی مدیریتی کاربرد علف کش بر اساس مقادیر توصیه شده توسط شرکت تولید کنندهی علف کش سیانازین در محصول ذرت به دست آمد

Keywords:

نقشهی رقومی , روش های زمین آماری , میانیابی , بافت خاک , درصد مادهی آلی , علف کش پیش رویشی