مبانی فقهی لزوم واکسیناسیون و امکان جرم انگاری واکسن هراسی

مسئولین بهداشتی، شاه کلید کنترل کرونا و کاهش تلفات را، واکسیناسیون عمومی دانسته و به آن اقدام کرداند ولی عده ایی از افراد به خاطر عوارض احتمالی یا یقینی تزریق واکسن کرونا، واکسیناسیون را تخطئه کرده و تبلیغات و اقداماتی را در راستای واکسنهراسی انجام داده اند. عملکرد این افراد از نظر فقهی و حقوقی نیاز به بررسی دارد که واکسیناسیون عمومی بر طبق مبانی فقهی و حقوقی، قابل توجیه، و واکسن هراسی از نظر قانون، جرم میباشد. از نظر فقهی، اقدام دولت در انجام واکسیناسیون بر مبناء ترجیح اقل الضررین و تقدیم امر اهم یعنی مصلحت عموم جامعه میباشد که نتیجه آن کاهش تلفات و ابتلائات به همراه دارد. واکسن هراسی بر اساس ماده ۲۰ قانون مقابله با بیماریهای واگیر به دلیل خلل ایجاد کردن در اجراء مقررات بهداشتی، جرم میباشد و به نوعی طبق ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی تهدید بر علیه بهداشت عمومی میباشد زیرا با فعالیت بر علیه واکسیناسیون، تلفات در جامعه بیشتر شده ولی در صورتی طبق ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی به عنوان نشر اکاذیب جرم تلقی می شود که فرد با سوء نیت مطالبی را بر علیه واکسن کرونا منتشر کند که به آن اعتقادی ندارد در حالی که بعضی از افراد به گفتارهای خود در ضرر واکسن معتقد هستند الا اینکه در مطالب خود جرمی را به مسئولین بهداشتی و غیر آن نسبت دهند که از باب افتراء، جرم میباشد.

Keywords:

کرونا , واکسیناسیون , واکسن هراسی , بهداشت عمومی , نشر اکاذیب.