برآورد میزان تولید و بررسی تاثیر مدیریت چرا بر ظرفیت مرتع (مطالعه موردی : مرتع زمستانه حق آباد)

مرتع عبارت است از زمینی اعم از کوه و دامنه و یا اراضی مسطح که در فصل چرا دارای پوششی از نباتات علوفه ای خودرو بوده و باتوجه به سابقه چرا عرفا مرتع شناخته می شود. به طور کلی در تعریف مرتع میتوان این گونه عنوان نمود : کلیه اراضی دارای پوششگیاهی طبیعی به نحوی که خوراک دام از آن حاصل شده و تجدید حیات آن به صورت طبیعی انجام پذیرد . مرتع را میتوان یکی ازاصلی ترین منابع تغذیه گوسفندان به صورت طبیعی دانست . پوشش گیاهی موجود در مراتع میتواند غذای مناسبی برای گوسفندانباشد و آنها از علوفه تازه و مقوی تغذیه کنند . مدیریت مرتع یا "مرتعداری" دامنه ای گسترده داشته و عوامل متعددی را در بر می گیرد،این در حالیست که در علم مرتعداری تاکنون کمتر به جنبه های مدیریت و عوامل موثر بر آن پرداخته شده است. برای اعمال مدیریتصحیح و اصولی در مراتع بایستی منابع موجود در آن دقیقا ارزیابی شوند تا بتوان از اطلاعات به دست آمده در برنامه ریزی های میانمدت و بلندمدت استفاده کرد. مطالعه کیفی سلامت مرتع، ابزار مناسبی برای بررسی وضعیت مرتع توسط مرتعداران و مدیران مرتعاست . در این تحقیق به بررسی مبانی تقسیم بندی و نامگذاری اجزای محیط در مرتع زمستانه برزبادام به عنوان عاملی مهم در نظامهای طبقه بندی عرصه های مرتعی از منظر دانش بومی پرداخته شد. گرد آوری اطلاعات از طریق مصاحبه در محل زندگی عشایر ومشاهده مشارکتی بر اساس روش پیمایشی صورت پذیرفت. به طورکلی نتایج این مطالعه نشان داد که بافت خاک منطقه شنی_لومیو PH خاک منطقه ۶ / ۷ و Ec کمتر از ۱ میلی موس بر سانتیمتر مربع میباشد. متوسط بارندگی سالانه منطقه ۱۲۴ میلیمتر بوده واقلیم منطقه خشک می باشد. مساحت مرتع حق آباد ۱۷۱۷ هکتار و تیپ غالب پوشش گیاهی، درمنه – چزه می باشد. درصد تاج پوششتیپ ۳۶ / ۱۱ درصد وضعیت مرتع متوسط و گرایش ثابت می باشد.

Keywords:

وضعیت مرتع , اصلاح مرتع , مدیریت اراضی مرتعی , حق آباد