بررسی نقوش حیوانی عصرصفوی و کابرد آن در طراحی لباس

دوره صفویه به خصوص دوره شاه عباس صفوی راباید اوج درخشش هنروصنعت پارچه بافی درایران دانست. مهمترین امتیازاین دوره نسبت به دوره های دیگر قرابت زیادهنرنقاشی با صنعت بافندگی وتغییردرطراحی نقوش نسبت به دوره های قبل است. ازجمله نقوش به کاررفته درمنسوجات دوره صفوی،نقوش حیوانات افسانه ای مانند: سیمرغ،شیردال وجانوران اهلی ووحشی از جمله: طاووس، شیر، گاو،اسب،عقاب(شاهین)، قوچ است؛ که هرکدام دارای معنا و مفهوم مختص به خودمی باشد که درفرهنگ جامعه آن زمان مورد توجه بوده است. در این دوران با استفاده از تجربیات هنرمندان دوران قبل از خود به پیشرفت طراحی در منسوجات کمک کرده و سبک های نوینی را با تلفیق سبک های دوران مختلف هنری ایران به وجود آوردند و عاملی شد برای ارزشمندتر شدن منسوجات دوره صفوی نسبت به دوران قبل. سوالی که اینجا مطرح می شود این است که؛ نقوش به کاررفته در منسوجات دارای چه ویژگی هایی هستند و از نقوش دوران قبل از خود چه میزران تاثیرپذیری داشتند. هدف اصلی از این پژوهش بررسی نقوش جانوری در پوشاک دوره ی صفویه و مساله اساسی درآن استفاده از این نقوش در منسوجات دوران مذکورمی باشد. محوراصلی پژوهش طرح ها و نقش های حیوانی درمنسوجات دوره ی صفویه است. روش تحقیق تاریخی، توصیفی-تحلیلی و استفاده از روش کتابخانه ای- مشاهده ای می باشد و از دستاوردهای محقیقن و پژوهشگرانی که در زمینه کارکرده اند استفاده شده است. این پژوهش نشان می دهدهنروصنعت درنزدپیشینیان چه جایگاهی داشته وهنرمندان با اشراف کامل برهنر و صنعت زمان خود برای خلق آثارمتنوع تلاش بسیار داشتند وازکنارهم قراردادن نقوش مختلف آثار بدیع خلق میکردند.

Keywords:

صفوی , منسوجات , نقوش جانوری