ترکیبا ت کونژوگه آنتی بادی-دارو و خواص ضد سرطان آنها: یک مطالعه مروری

ترکیبات کونژوگه آنتی بادی -دارو (ADCs) گروه نوینی از عوامل ضد سرطان هستند که جهت ادغام قابلیت انتخاب گری آنتی بادی های مونوکلونال با ویژگی های ضد سرطانی شیمی درمانی طراحی شده اند. این ترکیبات کونژوگه در انتقال مستقیم داروی سیتوتوکسیک به فضای تومور و در نتیجه تبدیل شیمی درمانی به یک عامل هدفمند موثر و کارامد هستند(۱). سه ADC جدید که اخیرا تایید شده اند، یعنی trastuzumab،deruxtecan، sacituzumab govitecan و enfortumab vedotin، به ترتیب ۲HER، ۲Trop و ۴Nectin را هدف قرار می دهند. به لطف پیشرفت های پیشرونده در فناوری های مهندسی که این داروها برمبنای این ویژگی تولید شده اند، طیف بیماری های پاسخ دهنده به این داروها و همچنین نشانه های آن ها در حال گسترش است . چندین ADC جدید در حال ارزیابی بوده و اهداف بالقوه جدید همراه با دارو های خلاقانه را بررسی می کنند (۲). در این بررسی خلاصه ای بر فناوری های موجود در این ترکیبات و ارائه آخرین ADCهای تایید شده در تومورهای جامد، و همچنین توصیف اهداف جدید برای ADCهای تحت بررسی و استراتژی های جدید برای بهینه سازی اثربخشی آنها در تومورهای جامد ارائه شده است .۲.نتایج : بررسی متون موجود نشان داد درمان های هدفمند جدید شامل مهارکننده های ۲HER- که یک گیرنده فاکتور رشد غشایی است که به پروتئین های خانواده HER به همراه ۱(EGFR) HER، ۳HER و ۴HER تعلق دارد، می باشد. . Trastuzumab emtansine ، mAb ضد ۱IgG ۲HER، با یک پیوند تیواتری به امتانسین ، یک مهارکننده پلاریزاسیون میکروتوبول، متصل می شود (۳). نکتین -۴ یک گلیکوپروتئین غشاگذر نوع I است که متعلق به پروتئین های ابرخانواده Ig است و مانند سایر نکتین ها عمدتا در تشکیل و حفظ چسبندگی و اتصالات محکم نقش دارند. Enfortumab vedotin نکتین -۴ را هدف قرار می دهد و متشکل از یک آنتی بادی ۱IgG کاملا انسانی که به مهارکننده میکروتوبول MMAE، کونژوگه شده است (۴). خانواده ۱LIV- زیر گروهی از پروتئین های غشاگذر متعلق به ابرخانواده ZIP ناقل روی را شناسایی می کند. Ladiratuzumab vedotin یک ADC ضد ۱LIV است که بار MMAE را از طریق یک پیوند دهنده قابل شکافت با پروتئاز حمل می کند. فعالیت ضد توموری LV در درجه اول با القای فرایند آپوپتوز واسطه می شود و به طور ایده آل مزایای بالقوه ایمونوتراپی را افزایش می دهد (۵). c-Met که به عنوان گیرنده فاکتور رشد کبدی (HGFR) نیز شناخته می شود، یک گیرنده غشایی با فعالیت تیروزین کینازی است . پس از اتصال به HGF، لیگاند c-Met آن چندین مسیر پیام رسانی مختلف از جمله K/AKT۳PI ، Ras/MAPK، JAK/STAT، SRC و Wnt/β-catenin فعال میشود. Telisotuzumab vedotinیک mAb انسانی ضد c-Met را با MMAE از طریق یک پیوند دهنده پپتیدی جفت می کند. این ترکیب فعالیت های ضدسرطانی مشهودی را در بیماران مختلف از خود نشان داده است (۶).۳.نتیجه گیری : با پیشرفت در روشهای درمانی سرطان ، میزان مرگ و میر سرطان در دهه های گذشته روبه کاهش است . هدفگیری سلول های سرطانی با استفاده از ترکیبات کونژوگه آنتی بادی -دارو از مهم ترین روشهای درمان سرطان است . بعلاوه، موفقیت این داروهای زیستی با رویکرد هدفگیری مولکولی اهمیت آنها در درمان سرطان را دوچندان کرده است . با این حال، مزایا و معایب این روش جدید درمانی در مطالعات بالینی و انسانی باید مورد بررسی بیشتر قرار گیرد.

Keywords:

سرطان , درمان هدفمند , کونژوگه آنتی بادی-دار و