تاثیر پلاستی سایزرهای مختلف بر قهوه ای شدگی و ساختار میکروسکوپی انجیر نیمه مرطوب رقم سبز استهبان

زمینه مطالعاتی: قهوه­ای­شدگی انجیر از جمله تغییرات بیوشیمیایی وابسته به دمای انتقال شیشه­ای است. هدف: هدف از انجام این مطالعه بررسی امکان تولید انجیر نیمه­مرطوب با افزودن پلاستی­سایزرها و تاثیر آن بر سرعت قهوه­ای­شدگی و پایداری آن بوده­است. روش کار: برای این منظور انجیرهای نیمه­مرطوب توسط پلاستی­سایزرهای شربت ساکارز، شربت گلوکز و گلیسرول در غلظت­های ۲۵ و ۵۰ درصد آماده و پس از خروج نمونه­ها از محلول، در ظروف پلاستیکی غیرقابل نفوذ به هوا بسته­بندی­شده و در سه سطح دمایی ۵، ۲۵ و ۳۵ درجه سانتی­گراد نگهداری شدند. خواص حرارتی نمونه­ها با استفاده از دستگاه گرماسنج پویشی تفاضلی (DSC) اندازه­گیری شد.  نتایج: نتایج اندازه­گیری دمای انتقال شیشه­ای (Tg) نشان داد که نمونه انجیر آبدارشده (شاهد) دمای انتقال شیشه­ای کمتری نسبت به سایر نمونه­ها دارد. در ادامه پس از سه ماه، میزان قهوه­ای­شدگی نمونه­ها مطالعه­شد. شاخص قهوه­ای­شدگی انجیر در این مدت در تمام نمونه­ها و شاهد به­تدریج افزایش­یافت. افزایش دمای نگهداری نیز در تمام تیمارها باعث افزایش روند قهوه­ای­شدگی نمونه­ها شد. شاخص قهوه­ای­شدگی انجیر شاهد افزایش معنی­داری نسبت به سایر نمونه­ها نشان­داد و رنگ تیره­تری نسبت به نمونه­های تیمارشده با پلاستی­سایزرها داشت. در پایان با استفاده از پارامتر دمای جابه­جایی (T-Tg) تغییرات شاخص قهوه­ای­شدگی انجیر بررسی­شد، صرفنظر از اینکه دمای نگهداری (T) یا پلاستی­سایزر (که روی Tg اثر می­گذارد) تغییرکند. نتیجه­گیری نهایی: به­طور کلی نتایج حاصل از این پژوهش نشان­داد که شربت گلوکز ۵۰ درصد و شربت ساکارز ۵۰ درصد در کنترل تیرگی و قهوه­ای­شدگی انجیر موثرتر از سایر تیمارها هستند.

تاثیر پلاستی سایزرهای مختلف بر قهوه ای شدگی و ساختار میکروسکوپی انجیر نیمه مرطوب رقم سبز استهبان Keywords:

انجیر , پلاستی سایزر , دمای انتقال شیشه ای , دمای جابه جایی , شاخص قهوه ای شدگی