انتخاب روش مناسب تعیین زمان ابیاری و تاثیر آن روی عملکرد و کارائی مصرف آب در گندم

هدف این تحقیق مقایسه روشهای تعیین زمان آبیاری بر اساس تبخیر از تشت ، پتانسیل اب خاک و دمای سایه بان گیاهی با روش مرسوم زارعین بوده است. این ازمایش در قالب طرح بلوکهای کانل تصادفی با 8 تیمار و 4 تکرار بانجام رسید. تیمارها شامل ابیاری در دو نسبت عمق آبیاری به تبخیر تجمعی ار تشتش برابر 0/8 I1 و 1 I2 ، دو پتانسیل اب خاک معادل 40 I3 و 60 I4 سانتی بار ، آبیاری در دو SDD 8 I5 و 12 I6 ، دو ابیاری در مراحل آغاز ریشه دوانی و گلدهی I7 و 4 آبیاری در مراحل آغاز ریشه دوانی ، پایان پنجه زنی ، آبستنی و مرحله ی شیری I8 بودند. نتایج بدست امده نشان داد که اختلاف عملکرد بین سیمارهای مختلف آبایری از نظر آماری معنی دار بوده و تیمار I2 با 6/2 تن در هکتار بیشترین و تیمار I7 نیز با 1/7 تن در هکتار کمترین عملکرد را بخود اختصتص داده اند. از نظر وزن هزار دانه تیمار I2 با 42/4 گرم و تیمار I8 با 34/9 گرم بترتیب بیشترین و کمترین وزن هزار دانه را داشتنتد. از نظرکارائی مصرف آب اختلاف بین تیمارها معنی دار بود و در این میان تیمار I7 با 7/4 کیلوگرم بر متر مکعب بیشترین و تیمار I2 با 0/9 کیلوگرم بر متر مکعب کمترین کارائی مصرف آب را داشتند . تیمار I8 با 16/2 درصد و تیمار I1 با 14/1 درصد بترتیب بیشترین و کمترین میزان پروتئین را داشتند. از نظر شاخص برداشت تیمار I3 با 0/38 و تیمار I8 با 0/29 بترتیب بیشترین و کمترین شاخص برداشت را بخود اختصاص دادند.

Keywords:

پتانسیل آب خاک , سایه بان گیاهی , شاخص برداشت , کارائی مصرف آب , گندم , وزن هزار دانه