تاثیر روش های خاک ورزی حفاظتی و مقادیر مختلف سوپر جاذب رطوبت بر خصوصیات فیزیکی خاک و کارآیی مصرف آب در ذرت دانه ای
Publish place: he Journal of Agricultural Mechanization، Vol: 6، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 114
This Paper With 11 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAMTB-6-1_006
تاریخ نمایه سازی: 24 دی 1401
Abstract:
چکیدهبه منظور ارزیابی تاثیر روشهای خاکورزی حفاظتی و مقادیر مختلف سوپرجاذب بر خصوصیات فیزیکی خاک و کارآیی مصرف آب آبیاری در ذرت دانهای پژوهشی مزرعهای بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی داراب طی دو سال زراعی اجرا شد. عامل کرت اصلی شامل خاکورزی مرسوم، کمخاکورزی، بیخاکورزی و عامل کرت فرعی شامل کاربرد ۸۰ ، ۱۰۰، ۱۲۰، ۱۴۰ کیلوگرم در هکتار سوپرجاذب و عدم مصرف سوپرجاذب (بهعنوان شاهد) بود. نتایج نشان داد که روشهای بیخاکورزی و کمخاکورزی موجب افزایش جرم مخصوص ظاهری خاک به ترتیب بهمیزان ۳/۱۹ و ۲/۹ درصد نسبت به خاکورزی مرسوم در لایه ۱۰-۰ سانتیمتر خاک شده است. یافته ها همچنین آشکار ساخت که مقادیر سوپرجاذب تاثیر معنیداری بر جرم مخصوص ظاهری و شاخص مخروطی در لایه سطحی خاک داشتند. بیشترین میزان تخلخل و کمترین مقدار جرم مخصوص و شاخص مخروطی خاک زمانی مشاهده شد که ماده سوپر جاذب رطوبت بهمیزان۱۲۰ و ۱۴۰ کیلوگرم در هکتار مصرف شده بود. عملکرد دانه ذرت و کارایی مصرف آب آبیاری واکنش های متفاوتی به مقادیر سوپرجاذب داشتند. بیشترین میزان عملکرد دانه ذرت و کارآیی مصرف آب آبیاری از ترکیب روشبی خاکورزی و مقادیر ۱۲۰ و ۱۴۰ کیلوگرم سوپرجاذب، بدون داشتن اختلاف معنیداری حاصل شد. بر اساس نتایج این تحقیق با توجه به میانگین عملکرد محصول و کارآیی مصرف آب آبیاری، بهکارگیری ۱۲۰ کیلوگرم در هکتار ماده سوپرجاذب در ترکیب با روش بی خاکورزی برای نواحی جنوب استان فارس و مناطقی با اقلیم مشابه مناسب تشخیص داده شد.
Keywords:
Authors
مجید روزبه
بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، داراب، ایران
سیدابراهیم دهقانیان
بخش تحقیقات فنی و مهندسی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، داراب، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :