تعیین زاویه استقرار و ضریب اصطکاک داخلی دانه در چند رقم متداول گندم

خواص اصطکاکی دانه­ها و به خصوص گندم نقش مهمی در تعیین مشخصات مخازن، مجاری انتقال، خشک­کن­ها، سیلوها و تجهیزاتی دارد که این دانه­ها در آن جریان دارند.  در این تحقیق به بررسی ضریب اصطکاک داخلی و زاویه استقرار دانه ۳ رقم متداول گندم (سرداری،گاسپارد، و سای سوتر) در ۴ سطح رطوبتی (۱۲، ۱۵، ۱۸، و ۲۱ درصد) پرداخته شد.  برای اندازه گیری ضریب اصطکاک خارجی ارقام فوق در سطوح رطوبتی مذکور، از ۴ سطح تماس (ورق سیاه، روغنی، آلومینیم، و گالوانیزه) استفاده شد.  آزمایش­ها در ۵ تکرار اجرا شد و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از روش تجزیه واریانس و برای مقایسه اثر میانگین­ها از آزمون چند دامنه ای دانکن (با سطح احتمال ۵ درصد) استفاده شد.  نتایج نشان داد که اثر رطوبت، رقم، و سطوح تماس بر زاویه استقرار و اثر رطوبت و رقم بر ضریب اصطکاک داخلی دانه معنی­دار (سطح احتمال ۱ درصد) است.  با افزایش سطوح رطوبتی دانه، زاویه استقرار دانه به­طور معنی­دار افزایش یافت و در مورد ضریب اصطکاک داخلی دانه نتایج مشابهی به­دست آمد.  اثر سطوح رطوبتی ۱۸ و ۲۱ درصد بر مقدار ضریب اصطکاک داخلی دانه معنی­دار نبود.  بیشترین میانگین ضریب اصطکاک داخلی به رقم سرداری (با اختلاف غیرمعنی دار  با رقم سرداری) و کمترین آن به رقم سای سوتر اختصاص داشت.  بیشترین میانگین زاویه استقرار به رقم گاسپارد و کمترین آن  به رقم سای سوتر (با اختلاف غیرمعنی­دار با رقم سرداری) اختصاص داشت.