بررسی کارکردهای فضای سبز در بهبود اکوسیستم های شهری در مناطق بیابانی

تغییر اقلیم و گرم شدن جهانی، به عنوان یکی از مسائل اساسی در مناطق و اکوسیستمهای متفاوت از جمله اکوسیستم شهری محسوب می شود. این مسئله در مناطق بیابانی به دلیل تشدید این موضوع، از اهمیت بسیاری برخوردار است. علاوه بر این، مناطق بیابانی با دارا بودن آب و هوای خاص، تعداد زیاد روزهای گرم در سال و کمبود آب، توان محدودی در کاشت و بهره مندی از فضاهای سبز در مناطق شهری دارد. این در حالیست که در مطالعات انجام شده ثابت شد که فضاهای سبز شهری، پتانسیل متعادل سازی دما در تابستان و به خصوص در شرایط تغییر اقلیم جهانی را دارا می باشد. بنابراین فضاهای سبز با دارا بودن کارکردهای موثر در این اقلیم همانند کاهش دمای هوا و افزایش رطوبت نسبی، جذب گرد و غبار و کنترل باد و ایجاد بادشکن از مهمترین کارکردهای اکولوژیکی و در نهایت کاهش مصرف انرژی به عنوان کارکرد مهم اقتصادی، به عنوان یکی از راهکارهای مقابله با تغییر اقلیم معرفی شده اند. در این مطالعه با در نظر گرفتن کارکردهای نام برده شده، راهکارها و پیشنهاداتی ارائه خواهد شد تا در جهت بهبود هرچه بهتر مدیریت و برنامه ریزی شهرها در مناطق بیابانی به کار برده شوند. این راهکارها با توجه به مطالعات انجام شده، اشاره به شیوه ی بکارگیری پوشش های سبز در سطح شهر می نمایند، تا علاوه بر برخورداری از حداکثر مزایای فضای سبز، در ارتقا سرانه ی فضای سبز شهروندان در مناطق بیابانی به حد استاندارد معرفی شده نیز موثر باشند. نوع پوشش سبز و چگونگی بکارگیری آنها در سطح شهرهای بیابانی در بهره مند شدن از کارکردهای آن اثرگذار خواهد بود.

Keywords:

تغییر اقلیم , فضای سبز شهری , اکوسیستم شهری , کارکردهای اکولوژیکی و اقتصادی