بررسی ارتباط دبی و متغییرهای کیفی آب در استان هرمزگان (مطالعه موردی: رودخانه میناب، حسن لنگی و جلابی)

یکی از مهم ترین مسائل درمدیریت منابع آب توجه به کیفیت آب می باشد. لذا شناخت مهم ترین پارامترهای کیفی آب در راستای توسعه و مدیریت پایدار منابع آب، تأمین صحیح نیازهای آبی نسل های حال وآینده اهمیت زیادی دارد. یکی از پارامترهای که می تواند بر روی کیفیت آب تاثیر بگذارد دبی آب بوده به طوری که در دبی های بالا کیفیت آب تا حد زیادی بهبود می یابد که کم تر مورد توجه قرار گرفته است. برای همین تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط دبی با پارامترها و متغییرهای کیفی آب همچون کل املاح محلول، هدایت الکتریکی، درصد سدیم جذبی، اسیدیته، بیکربنات، کلر، سولفات، کلسیم، منیزیم و سدیم در سه رودخانه مهم میناب، حسن لنگی و جلابی شهرستان میناب و بندرعباس در استان هرمزگان و با استفاده از رگرسیون دو متغییره انجام شده است. نتایج تحقیق نشان داد در بیش تر موارد ارتباط بین دبی و متغییرهای کیفی آب به صورت لگاریتمی و خطی می باشد. همچنین بیش ترین و کم ترین میزان هدایت الکتریکی با مقادیر به ترتیب 28200 و 242 میکروموس بر سانتی متر مربوط به رودخانه جلابی و میناب بوده است. علاوه بر این آب رودخانه میناب در دوره زمانی 1362-1388 با متوسط دبی 37/33 متر مکعب از لحاظ شرب و کشاورزی به ترتیب دارای کیفیت خوب و متوسط بوده و به عنوان منبع اصلی و تامین کننده آب شیرین بندرعباس دارای اهمیت زیادی می باشد و امروزه به دلیل ورود انواع آلاینده ها کشاورزی و صنعتی کیفیت آن دچار نوسانات زیادی شده که توجه مسئولین و مدیران در راستای مدیریت جامع منابع آب و توسعه پایدار را می طلبد.

Keywords:

جلابی , حسن لنگی , دبی , رگرسیون دو متغییره , متغییر کیفی آب , میناب