بررسی قابلیت استفاده از ویژگی های سازندهای زمین شناسی برای اولویت بندی پروژه های آبخیزداری (مطالعه ی موردی: حوزه ی آبخیز چمران)

با توجه به اینکه مطالعات زمین شناسی نقش اساسی و بنیادی را در طرح های آبخیزداری ایفا می کنند، لازم است قبل از اجرای هر طرح آبخیزداری این مطالعات انجام شود و نتایج به دست آمده جهت موفقیت طرح ها به کار گرفته شود. در این پژوهش حوزه ی آبخیز چمران که در شمال شرق بهبهان واقع شده است، به عنوان منطقه ی مورد مطالعه در نظر گرفته شد. نحوه ی کار به این صورت بود که ابتدا نقشه های شیب، سازندهای زمین شناسی، مقاومت به فرسایش، واحد کاری، منابع آلوده کننده ی آب و شبکه ی هیدرولوژیکیبا استفاده از نرم افزارهای 9.3ArcGIS و 8.7ERDASIMAGINE تهیه گردید و مشخص شدکه سازندهای آسماری، گچساران و رسوبات کواترنری به ترتیب 50/62 و 28/39 و 20/99 درصد وسعت حوضه را تشکیل می دهند. بنابراین حساسیت به فرسایش در حوضه به خاطروسعت زیاد سازندهای گچساران و آسماری بالاست و سختی بالا و کیفیت پایین آب به خاطر وجود سازندهای آهکی آسماری و گچی گچساران است.نتایج حاصل از نقشه ی منابع قرضه نیز نشان دهنده ی وجود مقادیر فراوان واریزه های سازند آسماری بود که منبع مناسبی برای تهیه ی منابع قرضه ی مورد نیاز بندهای سنگی در حوضهاست.همچنین نتایج حاصل از ترسیم نمودار گل سرخی منطقه،روند اصلی شکستگی ها را به دلیل جنبش های گسل منطقه، شمال غربی – جنوب شرقی نشان داد که این امر باید در طراحی سازه ها مورد توجه قرار بگیرد.

Keywords:

حوزه ی آبخیز چمران , مقاومت به فرسایش , سازند آسماری , سازند گچساران , رسوبات کواترنری