بررسی اثرات تغییر اقلیم بر مبحث بیابان زاییی ارائه را هکارهای اجرایی

شروع تمدن و یکجانشینی انسان با تخریب منابع طبیعی، آلودگی و کاهش تنوع زیستی همراه بوده است. با آغاز دوران صنعتی شدن، گاز دی اکسید کربن و بعضی گازهای دیگر بیش از پیش وارد جو زمین شد، متوسط درجه حرارت کره زمین 0/74 درجه سانتیگراد افزایش پیدا کرده است، گرمایش زمین باعث خشکسالی، بالا آمدن سطح آب دریاهای آزاد ، نفوذ آب های شور به منابع آب شیرین، ذوب شدن یخهای قطبی، افزایش روند بیابانی شدن و افزایش بیماری های مناطق گرمسیری می شود. کاهش تنوع زیستی، کاهش تولید محصولات جنگلی، تغییر مرز مزارع و جنگلها در عرضهای بالا و از بین رفتن گونه های جنگلی نیمه مقاوم نیز از دیگر پیامدهای این موضوع هستند. از اثرات گرمایش در ایران به وضوح در جنگلهای زاگرس دیده می شود. طبق مطالعات کتابخانه ای، روش توصیفی و تجزیه- تحلیل آمارهای هواشناسی ایستگاه های مختلف واقع در منطقه زاگرس این نتیجه حاصل شد که افزایش گرمایش باعث خشکسالی و طولانی شدن دوران خشکی د رمنطقه زاگراس شده، به علاوه افزایش ورود ریز گردها به کشور و رسوب بر روی شاخ و برگ درختان منطقه، سبب ایجاد تنش در درختان شده و این ضعف فیزیولوژیکی باعث شد تا درختان مورد حمله سوسک های چوبخوار قرار گیرند. استفاده از انرژی های جایگزین نظیر انرژی خورشیدی، باد، آب، و غیره، حفظ جنگلها و جنگلداری با گونه های دارای پتانسیل بالای ترسیب کربن و استاندارد سازی وسایل حمل و نقل برای صرفه جویی در سوخت برخی از راهکارهایی بودند که در این مقاله برای کاهش اثرات گرمایش زمین مطرح شدند.

Keywords:

گرمایش زمین , گاز دی اکسید کربن , تخریب جنگل ها , جنگل های زاگرس