تجربه دینی دردیدگاه رودلف اتو و علامه طباطبایی

یکی از واژگانی که در دو قرن اخیر در مباحث دین شناسی مغرب زمین بسیار مورد توجه قرار گرفته و از آن تفاسیرگوناگونی ارائه شده است" تجربه دینی" است که آگاهی بی واسطه از مقام الوهیت است؛ سوال اساسی این پژوهش این است که این واژه چه نسبتی با واژگان به کار رفته در معارف اسلامی از جمله " فطرت" دارد. برای روشن شدن این رابطه به بررسی تطبیقی آراء یکی از متکلمان غربی، رودلف اتو و فیلسوف شهیر، علامه طباطبایی پرداخته ایم. مشترکات زیادی از قبیل: مستقیم و شهودی بودن تجربه دینی، احساس وابستگی، احساس خوف دینی و شوق به خدا، و همچنین تفاوت هایی بین آراء آن ها دیده می شود.دستاورد این پژوهش که با رویکردی توصیفی انجام شده، این است که از دیدگاه این دو اندیشمند، ساختار وجودی انسان خداگرا و خداشناس است و این بینش و گرایش در همه انسان ها دیده می شود چه آن را تجربه دینی بنامیم یا فطرت.

Keywords:

تجربه دینی , فطرت , رودلف اتو , علامه طباطبایی