تحلیل شاخصهای زیست اقلیمی موثر بر ارزیابی آسایش انسان در شهر بابلسر

شناخت عوامل اقلیمی تا آنجا که با آسایش انسان رابطه برقرار میکند، نتیجه عواملی چون تابش آفتاب، دما، رطوبت هوا، وزش باد ومیزان بارندگی است که با توجه به اهداف طراحی اقلیمی در هر منطقه آبوهوایی و پیشبینی مواردی در جهت تحقق بخشیدن به ایناهداف موجب سازگاری و هماهنگی ساختمان ها با شرایط اقلیمی میشود.با توجه به این عوامل در این پژوهش سعی شده است آسایش، یا عدم آسایش انسان بر اساس مدلها و شاخصهای زیست اقلیمی اولگی و مدل گیونی با استفاده از شناسنامهی آماری ایستگاه هواشناسی سینوپتیک شهر بابلسر طی سالهای 1951-2005 ارزیابی و مقایسه گردد. نتایج حاصله نشانگر این موضوع میباشد که با توجه به جدول بیوکلیماتیک اولگی، شرایط آسایش تنها در ماه مهر برقرار است. و نیز با توجه به جدول گیونی مهم ترین عامل ایجاد آسایش در ساختمانهای منطقه مورد مطالعه برقراری و تداوم کوران در فضای داخلی است به نحوی که جریان اصلی هوا به جایی هدایت شود که افراد در آن ساکن هستند

Keywords:

شاخص زیست اقلیمی , اولگی , مدل گیونی , سینوپتیک , بابلسر