ارزیابی سطح رضایتمندی گردشگران ناشنوا با هدف برگشت دوباره به مقصد ( مورد مطالعه مازندران)

گردشگری یک پدیده اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است.گردشگری به دلیل تاثیرات مثبت اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی درحال تبدیل شدن به صنعت اول در جهان است.گردشگری قابل دسترس همه را قادر می سازد تا در تجارب گردشگری شرکت کرده و از آن لذت ببرند، صرف نظر از محدودیت های فیزیکی، ناتوانی یا سن آنها،گردشگری معلولان جزیی از گردشگری است که دارای چندین زیرشاخه که گردشگران ناشنوا عضویی از این نوع گردشگری هستند،جلب رضایت گردشگران ناشنوا یکی از مهم ترین عوامل در امر مباشرت توسط بازیگران مختلف در مقاصد گردشگری است.رضایتمندی مقدمه آشکاری برای وفاداری گردشگر به یک مکان برای برگشت دوباره به مقصداست. هدف این مطالعه ارزیابی سطح رضایتمندی گردشگران ناشنوا و کم شنوا باخدمات موجود برای برگشت دوباره به مقصد مازندران است. ازنظرهدف یک تحقیق کاربردی،ماهیت از نوع کمی از نظر شیوه توصیفیBتحلیلی و از شاخه ی میدانی و اسنادی است. به دلیل مشخص نبودن جامعه آماری از شیوه نمونه گیری غیراحتمالی در دسترس استفاده شدوداده های پرسشنامه توسط نرم افزار SPSS تجزیه تحلیل گشته اند، برای پاسخگویی به فرضیات پژوهش و آزمون فرضیه های آماری از آزمون t تک نمونه و نیز برای تحلیل داده ها باتوجهبه ماهیت فرضیات از آزمون های همبستگی پیرسون استفاده شده است.پژوهش برمبنای ۱۸۰پرسشنامه ی سالمی است که گردآوری شده به دست آمده است.در این پرسشنامه،از پاسخ دهندگان خواسته شدتا نسبت به۳۱متغیر،کیفیت خدمات و سطح رضایتمندی از سفر به استان مازندران برای برگشت دوباره به مازندران با استفاده از طیف لیکرت پنج گانه اظهارنظرکنند. نتایج نشان داده گردشگران ناشنوا به طور کلی از خصوصیاتگردشگری استان مازندران رضایت داشته اند اما دربخش دسترسی به امکانات برای ناشنوایان و کیفیت خدمات ازرضایتمندی چندانی برخوردار نبوده است

Keywords:

گردشگری ناشنوایان , گردشگری دردسترس , کیفیت خدمات , رضایتمندی , برگشت دوباره به مقصد