رابطه رضایت از زندگی و استرس ادراک شده با شادکامی در دانشجویان

این مطالعه با هدف رابطه رضایت از زندگی و استرس ادراک شده با شادکامی در دانشجویان انجام شد. این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه شامل دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان در سال ۱۴۰۱ بودند. در این مطالعه ۵۰ نفر به روش در دسترس مشارکت داشتند. رضایت و علاقه افراد جهت شرکت در مطالعه به عنوان معیار ورود در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه شادکامی آکسفورد، پرسشنامه رضایت از زندگی داینر و پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن استفاده شد. پرسشنامه ها به صورت آنلاین طراحی و از طریق شبکه های اجتماعی مجازی در اختیار دانشجویان قرار داده شد. به منظور تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه ۲۴ و آزمونهای آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتیجه نشان داد که رضایت از زندگی با شادکامی ارتباط مثبت دارد (۰/۶۶۵)؛ در واقع افزایش رضایت از زندگی منجر به شادکامی میشود. نتیجه دیگر نشان داد که استرس ادراک شده با شادکامی ارتباط منفی دارد (-۰/۷۲۷)؛ در واقع افزایش استرس منجر به کاهش شادکامی میشود. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که به ترتیب استرس ادراک شده و سپس رضایت از زندگی بر اساس ضریب R۲ در مجموع ۵۷ درصد از واریانس متغیر شادکامی را در دانشجویان تبیین میکنند. میتوان نتیجه گرفت که رضایت از زندگی و استرس ادراک شده میتوانند میزان شادکامی دانشجویان را تحت تاثیر قرار دهند؛ بنابراین جهت بهبود کیفیت زندگی دانشجویان اجرای برنامه های آموزشی با هدف افزایش رضایت از زندگی و مدیریت استرس پیشنهاد میشود.

Keywords:

رضایت از زندگی , استرس ادراک شده , شادکامی